چرا نباید عاشق شوم؟؟

برای اردیبهشت بایدلحظه شماری کرد ،باید از اول تا انتهایش را زندگی کرد ،باید از صمیمیت و محبت و دلدادگی و عشق سخن گفت،باید اردیبهشت را نفس کشید به اندازه تمام ماههای سال ،اردیبهشت عمر دوباره ی زمین و هستیست،اردیبهشت نگاه گرم و دوست داشتنی و معدن صداقت است،اردیبهشت را باید خندید و کنار زد تمام دلتنگیها و هرچه که می آزاردت را،باید پر گرفت و پرواز کرد این ماه زیبا و دوست داشتنی را،عروس ماههای سال است و من اردیبهشت را برای تولد تو که خود تماماً اردیبهشتی زیباترین ماه سال میدانم و مثل نسیم خوش که بر گوش برگ لالایی میخواند تو برایم لالایی زیباترین صدای هستی هستی ،اردیبهشتم ،همره و همراه زندگیم باتو افکارم زیباستو قلم میرقصدو جوهرش زیبایی عشق را نقاشی میکند ،اردیبهشتم تو را باید خوب دیدو خوب لمس کرد در دلم شادیها نقاره میزنند و بلبلان آواز عاشقانه میخوانند که تو ازآن منی و من در کنارم دارمت همسفر زندگیم ،ای همیشه اردیبهشتم و ای نابترین احساس زندگی.پی نوشت : شاید همه اینها به بهانه یک روز باشد. بیست و هشتم...  چرا نباید عاشق شوم؟؟...ادامه مطلب

سالهــا باهم وبرای هم زندگی کردیم دریغ از اینکه بدانیم هرکداممان گوشه ی دنج این جهان قلب هایمان برای هم می کوبدماهمیشه باهم بودیم حتی اگر حضورمان کنار یک دیگر حس نمیشد ما قلب هایمان تا ابد ویک روز به هم پیوند خورده بودمن و تو سهــم هم بـودیم اما روزگار نتوانست من و تورا دریک سکانس کنار هم جای دهد تو گوشه ی دیگر برای کس دیگری نقش بازی میکردی و من در عالم رویا فقط روزها را به انتظارت سپری میکردمهرکداممان کنار دیگری نقش بستیمدریغ از اینکه بدانیم دلهایمان سهم هم بودیک جایی از جهان که نامش را نمی دانم دلهایمان تاابد بهم گره خورد وآنجا بود که زیر خاکستر ارزوهایمان دلهایمان هم مدفون شدما درکدامین نقطه جهان ایستاده ایم که نمیتوانیم خودمان را به هم برسانیم چرا نباید عاشق شوم؟؟...ادامه مطلب

بیست و هشتم اردی بهشت که میشود،انگار تازه اول بهار است.اصلا انگار مبدا آغاز هستی از همین بیست و هشتم بودهبیست و هشتمی از جنس اردیبهشتاز جنس تو...که زادروز تو مقدس است.هرسال برای بیست و هشتم ها از روزها قبل روز شماری میکردم.برای دیدن لبخندت.و بعد از نبودنت از بیست و هشتم تا بیست و هشتم بعدی روزشماری میکردمکه شاید یکی از این روزها یواشکی هم که شدهسری به من بزنی...اما ماهی قرمز جاناین بیست و هشتم خیلی فرق میکندآخرین بیست و هشتم اردیبهشت دهه بیست سالگی من است...میبینی چقدر زود جوانی ام پیر شدیک دهه همه اطرافیانم تو را در لحظه لحظه زندگی من حس کردند ولی لب به سخن باز نکردند.عشق ما سالها قبل میتوانست نجات پیدا کنداما خب انگار دنیا حسودتر از آن بود که مارا کنار هم ببیند.این گوشه دنج هدیه اولین تولدت در کنار من بودو حالا آخرین نوشته ام برای جشن زادروزت با اشک برای توست.سی سالگی تا من چندماه فاصله دارداز فردای بیست وهشتم عشق تو تا ابد در دل من زنده می ماندیاد لحظه هایی که کنار هم داشتیم تا ابد چراغ روشنی در دل من استو عشق تو تنها امید من برای زندگی...از حالا هروقت به اینجا سر میزنم مرور میکنم خاطراتمان را...تک تک نوشته هایی که هم من و هم تو دلیلش را میدانیم.ولی ننگ بر دنیایی که مرا با تو ندید...امروز بیست و نهمین زادروزت را جشن میگیریشاید من اصلا در فکر توهم جایی نداشته باشم امیدوارم فراموشم کرده باشیاما اگر روزیاز روی اتفاق هم به این گوشه دنج خلوتمان سر زدیبدان تا آخرین نفس دوستت دارم...تولدت مبارک ماهی قرمز جانتولدت مبارک زهرای ... چرا نباید عاشق شوم؟؟...ادامه مطلب

من نفهمیدم چرارفتی میان طلوعِ خنده های سیاهِ دیگرینفهمیدم چراآسمانِ زندگی ام رااحساسم را رشته رشته کردیمن نفهمیدممیفهمی چه می گویمت، نفهمیدمت...می دانی چه کردی در من، با این رفتنت؟تو در من وقافیه یِ و چرا نباید عاشق شوم؟؟...ادامه مطلب

من همان قطعه ای هستم که تو قادر به نواختنش نیستی فقط در عمق بغض خود گاهی مرا قورت میدهی اما میدانم که پایین نمیروم میدانم که جایی در گلویت گیر میکنم،باران نمیشوم، غرق نمیشوم فقط دست و پا میزنم .در قلب تو نمیمیرم، نمیمیرم و نمردنم تمام نمیشود آه بیزارم از این حالت حد وسط ، آن هم وقتی که میدانم دوستم داری وقتی که میدانی دوستت دارم.....

چرا نباید عاشق شوم؟؟...

هرگز غروب غربت را ندیده ایآن زمان که گرگ و میش افقغمی جانکاه را بر ظرف شیشه ای شفاف سینه ات روانه می کنددر اعماق نا خوداگاه تخیل های کودکی و نوجوانیتداغی عظیماز دلتنگی لحظه های نابخانه می کندنسیمی سوز چرا نباید عاشق شوم؟؟...ادامه مطلب

تو زندگی آدمهایی هستند که با دیدن شون خوشحال می شی...آدمهایی هم هستند که ازبودن درکنارشون لذتی نمی بری...آدمهایی هم هستند که حاضرند برات از جون مایه بگذارند...یک سری آدم ها هم بی تفاوت به تو و زندگیت. چرا نباید عاشق شوم؟؟...ادامه مطلب

این خیابان ها و کوچه ها،شاهد یخ زدن وجودم در زمستان خاطرات توست...
دلم می گیرد...بغض تنهایی از سد چشمانم می گذرد و بی رحمانه بر گونه ام سیلی می زند...
بعد از تو،دلم تنگ می شود...گاهی حتی برای نوشیدن قهوه تلخ خداحافظی با تو که پشتش هیچ سلامی نیست،دلم پر می زند...
برای بودنت که هیچ وقت برایم نبود...برای داشتنت که هیچ وقت نصیبم نشد...در این آتش سرما من در دریای آرزوی حضورت،غرق می شوم...

چرا نباید عاشق شوم؟؟...

درحال گفتن متنی بودم که، وسط کار، اشکی از چشمم پایین آمد، نمیدانم دلیلش چه بود، اما، هرچیزی که بود به تو ربط داشت.
درست است که چند صد کیلومتر از تو فاصله دارم اما فکر و ذهن و روحم، دقیقا کنار تو هستن. حس میکنم، حس میکنم که دلتنگی اما دلتنگ چه، الله و اعلم، میدانم که ناراحتی، اما از چه؟ الله و اعلم؛ میدانم که نگرانی، اما نگرانِ چه یا که؟ الله و اعلم. ولی هردویمان میدانیم که بلاخره متوجه می‌‌شوم...

چرا نباید عاشق شوم؟؟...

حوصله‌ی تو را ندارم؛
میخواهم فراموشت کنم، اما نمی‌شود... میخواهم از درد نبودنت غمباد نگیرم... نمی‌شود... میخواهم وقتی می‌بینمت بغض نکنم... اما، این هم نمی‌شود...
تو خودت هم میدانی که فراموش کردنت محال است... اما توقع داری فراموشت کنم...
دوستت دارم... اما دیگر هرگز برنگرد...

چرا نباید عاشق شوم؟؟...